حسن گل‌نراقی

 

 

 

حسن گلنراقی، خواننده‌ی ایرانی که نامش با اثر زیبای مراببوس جاودانه شد.

 

گلنراقی سال 1300 در تهران به‌دنیا آمد. بعد از تحصیلات متوسطه، به کار پدری خود که خرید و فروش بلور و چینی عتیقه بود پرداخت. او در حرفه عتیقه‌شناسی مهارت پیدا کرد.

 

در واقع تنها 2 اثر از گلنراقی (یا به روایتی 3 اثر) بر جای مانده است!

گلنراقی به دلایلی بصورت جدی وارد حرفه موسیقی نشد. در جواب سوال یکی از دوستان که پرسیده بود چرا دیگر نمی‌خواند؟ گفته بود می‌خواهم با همان مرا ببوس جاودانه شوم.

 

2 اثری که نام برده شد در واقع متن کامل ترانه مرا ببوس است. اثر سوم هم گویا در مورد صدایی از آواز گلنراقی است که در فیلمی پخش شده است.

 

ترانهٔ مرا ببوس اثری با صدای حسن گلنراقی، شعر از حیدر رقابی، ساخت آهنگ مجید وفادار در دستگاه اصفهان، همراه با ویلون پرویز یاحقی و پیانوی مشیر همایون شهردار از ترانه‌های موسیقی ایرانی است. شعر مرا ببوس در مجموعه شعری از حیدر رقابی به نام آسمان اشک در سال ۱۳۲۹ در انتشارات امیرکبیر به چاپ رسید. در سال ۱۳۳۵ در فیلمی با صدای خواننده نه چندان مشهوری به نام پروانه به اجرا در آمد که چندان مورد توجه قرار نگرفت. سپس در در سال‌های سیاه پس از کودتای ۲۸ مرداد، که نهضت ملی مردم ایران را برای مدتی متوقف کرد و امیدها را به یاسی فراگیر بدل ساخت، و در ایامی که در میدان‌های اعدام، قهرمانان، مرگ را به سینهٔ مردم‌دوستی و شجاعت سپر می‌کردند، ترانهٔ مرا ببوس برای نخستین بار از رادیو ایران پخش شد. اینبار این ترانه و آهنگ بسیار مورد استقبال قرار گرفت و سال‌ها و نسل‌ها ذهن و زبان مردم به‌ویژه جوانان را به زمزمهٔ مکرر خود واداشت.

 

در واقع قسمت اول ترانه همان است که با نام مرا ببوس معروف گشته است و قسمت دوم ترانه که با نام ستاره مُرد پخش شد، همچون قسمت اول ترانه محبوبیت زیادی پیدا نکرد اما برای نراقی گران تمام شد و او را با حکومت آن زمان درگیر ساخت.

در جریان کودتای 28 مرداد شایعه شده بود که ترانه مرا ببوس را سرهنگی شب قبل از اعدامش برای دختر خود سروده است!

هر چند این شایعه بطور کامل دروغ بود و همانطور که گفته شد، ترانه سرای مرا ببوس، حیدر رقابی بوده است اما اثر این شایعه آنقدر زیاد بود که دولت وقت پخش ترانه از رادیو ممنوع کرد و صفحه هایش را از بازار جمع آوری نمود.

چند سال بعد بعضی از خوانندگان همچون ویگن و… اجازه یافتند قسمت اول این ترانه را بازخوانی کنند اما پخش قسمت دوم ترانه همچنان ممنوع بود.

 

 

گل‌نراقی در پایان عمر خود، گرفتار بیماری فراموشی (آلزایمر) و تومور مغزی شد، و سرانجام در مهر ماه سال ۱۳۷۲ در تهران درگذشت و در گورستان قدیمی امامزاده طاهر واقع در مهرشهر کرج به خاک سپرده شد.

 

یادش گرامی و روحش شاد.

 

 

 

در ادامه می‌توانید اثر جاودانه مراببوس (نسخه کامل) را دریافت نمایید. 

 

 

نام اثر: مرا ببوس

مدت زمان: 9 دقیقه

 

 

 

 

 

 

مراببوس

مرا ببوس، مرا ببوس
برای آخرین بار، تو را خدا نگهدار که می روم به سوی سرنوشت
بهار ما گذشته، گذشته ها گذشته، منم به جستجوی سرنوشت
در میان توفان هم پیمان با قایقران ها
گذشته از جان باید بگذشت از توفان ها
به نیمه شب ها دارم با یارم پیمان ها
که بر فروزم آتش ها در کوهستان ها
شب سیه سفر کنم، ز تیره ره گذر کنم
نگرتو ای گل من، سرشک غم بدامن، برای من میفکن
دختر زیبا امشب بر تو مهمانم، در پیش تو می مانم، تا سر بگذاری بر سر من
دختر زیبا از برق نگاه تو، اشگ بی گناه تو، روشن گردد یک
امشب من

…….

ستاره مرد سپیده دم، به رسم یک اشاره، نهاده دیده برهم،
میان پرنیان غنوده بود.
در آخرین نگاهش نگاه بی گناهش، سرود واپسین سروده بود.
بین که من از این پس دل در راه دیگر دارم.
به راه دیگر شوری دیگر در سر دارم
به صبح روشن باید از آن دل بردارم، که عهد خونین با صبحی
روشن تر دارم… ها
مراببوس
این بوسه وداع
بوی خون می دهد

(حیدر رقابی)

 

 

 

 


 

Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,