تور کنسرت «دیدار» با خوانندگی علیرضا قربانی و آهنگسازی علی قمصری از 10 مهرماه 91 در رشت آغاز شده و پس از اجرای مازندران (آمل) در شهرهای تبریز، اهواز، آبادان، همدان و تهران ادامه خواهد داشت. در این برنامه پویا سرایی (سنتور)، سامان صمیمی (کمانچه)، مصباح قمصری (بم‌کمان)، زکریا یوسفی (سازهای کوبه‌ای) و علی قمصری (آهنگساز و نوازنده تار) علیرضا قربانی را همراهی می‌کنند.
در کنسرت آمل علیرضا قربانی و علی قمصری قطعاتی را در دستگاه راست پنجگاه، بیات اصفهان، دشتی و شوشتری بر روی اشعاری از حافظ، مولانا، سهراب سپهری، گروس عبدالملکیان و حسین منزوی اجرا کردند. تصاویر و گزارش زیر را محمد مرادی، از خوانندگان و دوستان دهلچی، برای دهلچی ارسال داشته است.
این نوشتار توسط یک شنونده و دوستدار موسیقی و نه یک کارشناس و منتقد، نوشته شدهاست.
تقریبا اوایل هفته دوم مهر ماه 1391 توسط دوستان دوستدار موسیقی سنتی،که آنها نیز از طریق شبکه های اجتماعی با خبر شده بودند، مطلع شدم که گروه اشتیاق به سرپرستی و خوانندگی علیرضا قربانی و همچنین آهنگسازی علی قمصری در شهرستان آمل، روزهای 15 و 16 مهرماه 1391، اجرایی را تحت عنوان «کنسرت دیدار» برگزار خواهند نمود. همینجا باید گفت که اطلاع رسانی این کنسرت حتی در سطح استان مازندران نیز انجام نشدهبود و تنها در شهرستان آمل تبلیغاتی صورت گرفتهبود. قیمت بلیط ها تک نرخی و 30 هزار تومان بود و ترتیب صندلیها نیز براساس زمان مراجعه جهت خرید بلیط و خالی بودن صندلی ها تعیین میشد.
با اطلاع از این موضوع، با «موسسه موسیقی باربد» که مسئول فروش بلیط بود تماس گرفتم و متوجه شدم که بلیط ها بصورت غیرحضوری و یا اینترنتی به فروش نمی‌رسد. این امر تهیه بلیط را، برای افرادی که قصد حضور در این کنسرت را از شهری به غیر از آمل داشتند، دشوار ساخته بود. به هرحال از طریق همان دوستانی که خبر کنسرت را داده بودند، بلیط را تهیه نمودم.
زمان اجرای کنسرت، در شبکههای اجتماعی، 18:30 تا 21 اعلام شدهبود. اکثر مشتاقان موسیقی از همان ساعات اولیه در محل برگزاری حضور داشتند و فقط عده کمی با تاخیر حاضر شدند. با این حال حدود ساعت 19:15 اجازه ورود به سالن داده شد. سالن بزرگ اریکه آریایی، محلی با گنجایش حدود 700 نفر، طراحی جدید، زیبا و صندلیهای شماره شده که امکان برگزاری کنسرتهای این چنینی را در آینده فراهم خواهدکرد، از نظر تهویه مناسب بود و نور پردازی قابل قبولی نیز داشت.
قبل از اجرای کنسرت مجری برروی صحنه حاضر شد و به تعریف و تمجید از مسئولین سالن و شهرستان پرداخت، همچنین از مسئولین شهری تشکر نمود! در ادامه نیز اعلام نمود که کنسرت در دو بخش 45 دقیقه ای اجرا خواهد شد. مجری برنامه در پایان عرائض خود، قطعاتی که قرار بود در بخش اول به اجرا گذاشته شود را اعلام نمود. در نهایت حدود ساعت 19:40 گروه بر روی صحنه حاضر شدند و اجرا آغاز شد.
نقاط ضعفی که بعد از موضوع فروش بلیط میتوان به آنها اشاره نمود، اول، فقدان کاتالوگ و معرفینامه نوزاندگان و دوم، عدم معرفی قطعات اجرایی در آن کنسرت بود. به این ترتیب حضار از قطعاتی که قرار بود به اجرا گذاشته شود، مطلع نبودند و همچنین اگر آشنایی با دستگاه های موسیقی ایرانی نیز نداشتند(همانند نویسنده)، از دستگاه قطعات اجرا شده، نیز مطلع نمی‌شدند. جالب اینجاست که قطعات اجرایی در بخش دوم حتی به تفکیک نام (مانند آنچه در بخش اول توسط مجری بیان شد)، به اطلاع حضار نرسید!
به سراغ موسیقی برویم. نویسنده اطلاعات زیادی در رابطه با مسائل فنی موسیقی ندارد ولی شنونده موسیقی سنتی است و به هرحال آثار بزرگان این عرصه را شنیدهاست. علی قمصری را با «گروه همنوازان حصار» در کنسرت سال 89 به همراه «همایون شجریان» در تالار وحدت شناختم و بعد از مطالعه بیشتر متوجه شدم که ایشان به دنبال تلفیق و پدید آوردن آثار جدید در موسیقی سنتی ایرانی هستند. علی قمصری در انتخاب سازها، برای آهنگسازی، تفاوتهایی با دیگر اساتید موسیقی دارد. در کمتر کنسرت موسیقی سنتی میتوان بم کمان، کمانچه، سنتور، دیوان، تار، کاهون، دف، کوزه و دایره را در کنار هم دید (البته این نظر شخصی نویسنده بنا به تجارب و دیدههایش از کنسرت های دیگر بیان می‌شود).
اجرا با تصنیفی آغاز شد که به دلیل عدم انتشار کاتالوگ معرفی قطعات، اکنون نام آن را از یاد بردهام. آهنگسازی این تصنیف نیز به همان شیوه خاص آهنگسازی علی قمصری و با تفاوت زیادی در مقایسه با آهنگسازی های متداول موسیقی سنتی ایرانی صورت گرفته بود. بعد از تصنیف، ساز و آواز اجرا شد. ساز و آوازها آنچنان با آهنگسازی متفاوتی همراه نبودند و شاید تنها استفاده از ساز «دیوان» توسط علی قمصری در یکی از قطعات تفاوتی را نسبت به دیگر کنسرتهای موسیقی سنتی، ایجاد کردهبود.
به دلیل سبک متفاوت آهنگسازی میشد احساس کرد، تماشاچیانی که شاید برای اولین بار تجربه حضور در کنسرت موسیقی سنتی نوآورانه را تجربه میکردند، در برقراری ارتباط با قطعات مشکل داشتند و شاید اجرای قطعات ساز و آواز بیشتر به گوش ایشان آشنا می‌نمود. در انتهای بخش اول نیز تصنیف «حیلت» با شعر معروف «حیلت رها کن عاشقا…» اجرا شد و علی‌رغم اینکه با آهنگسازی و اجرای متفاوتی همراه بود، حضار را به شوق آورد و باعث شد در انتهای بخش اول حضار با شور بیشتری سالن را، برای آنتراکت، ترک کنند. به شخصه در بخش اول کنسرت از قطعه «حیلت» و چند ساز و آواز لذت بردم، دلیلش شاید بهخاطر آهنگسازیهای بدیع باشد.
زمان آنتراکت 20 دقیقه اعلام شد و بعد از اینکه گروه صحنه را ترک نمود، مجری دوباره به روی صحنه آمد و اعلام کرد که قرار است کلیپی 3 دقیقه ای از بیمارستان ویژه کودکان سرطانی در مازندران پخش شود همچنین اعلام نمود که غرفههایی جهت کمک به احداث این بیمارستان در محوطه تعبیه شدهاست. البته در اهمیت و لزوم اعمال خیرخواهانه شکی نیست، لکن به نظر نویسنده، عنوان شدن چنین موضوعی در میانه کنسرت بیشتر اثر منفی بر حال و هوای حضار خواهد داشت. طبق معمول زمان از 15 دقیقه فراتر رفت و بعد از حدود 30 دقیقه حضار وارد سالن شدند و بازهم شخصی از همان موسسه خیره، به ایراد سخنانی پرداخت و خواستار کمک حضار برای ساخت بیمارستان شد و بعد از آن گروه بر روی صحنه آمدند.
بخش دوم نیز با ساز و آواز همراه بود و چند تصنیف، از جمله تصنیف «مست و خراب» اجرا شد. بازهم باتوجه به نبود کاتالوگ از شرح جزئیات دقیق‌تر آن عاجزم. ولی بخش دوم زیباتر و شور انگیزتر از بخش اول اجرا شد و حضار که به نوعی با آهنگسازی علی قمصری ارتباط بیشتری برقرار کردهبودند، آرامش بیشتری داشتند و تشویق بیشتری نیز به گوش میرسید.
صدای سالن مناسب بود و جز یکبار در ابتدای بخش دوم که علیرضا قربانی نکتهای را در رابطه با صدای میکروفونش به صدابردار گوشزد کرد، اشکال دیگری مشاهده نشد.
به طور کل اجرا و صدای علیرضا قربانی عالی و برای من که برای اولین بار در اجرای زندهای از او حضور داشتم، واقعا لذتبخش بود. واضح است که صدایش بسیار زیبا و قدرتمند است و در آینده یک استاد و خواننده طراز اول موسیقی سنتی ایرانی خواهد بود. علی قمصری نیز با آهنگسازی نوینش میتواند سبکی جدید را در اجرای دستگاههای موسیقی سنتی ایرانی پدید آورد. به نظر نویسنده ایشان قادر خواهد بود نسل جدید را به موسیقی سنتی فاخر ایرانی علاقه مند سازد.
در انتهای کنسرت نیز حضار با تشویق خواستار اجرای قطعهای خارج از برنامه شدند که البته گروه این درخواست را نپذیرفت و با ادای احترام سالن را ترک کرد.
«محمد مرادی»
0 نظر
بنده از صدای سالن خوشم نیومد
در کل شب خوبی بود !